"ksenia sobchak" مجری سرشناس تلویزیون روسیه، از نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری روسیه در سال 2018 خبر داد.

"ksenia sobchak" مجری تلویزیون روسیه "ksenia sobchak" مجری تلویزیون روسیه "ksenia sobchak" مجری تلویزیون روسیه "ksenia sobchak" مجری تلویزیون روسیه "ksenia sobchak" مجری تلویزیون روسیه "ksenia sobchak" مجری تلویزیون روسیه "ksenia sobchak" مجری تلویزیون روسیه "ksenia sobchak" مجری تلویزیون روسیه

آمارها نشان می‌دهد ۷۲.۲درصد از دانشجویان دختر دانشگاه هاروارد، در زمان حضورشان در این دانشگاه مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند.

دانشگاه آمریکایی هاروارد، قوی‌ترین دانشگاه جهان، این روزها از کابوسی بدنام رنج می‌برد. این کابوس چیزی نیست جز تاریخی [مملو] از تجاوز و دست‌درازی‌های جنسی که ده‌ها زن در این دانشگاه به آن دچار شده‌اند، خصوصا طی همین چند سال گذشته که میزان جرایم جنسی در کلیه‌ی دانشگاه‌های آمریکایی به شکل گسترده‌تری انتشار یافته است.

دانشگاهی که عادت کرده برترین دانشگاه باشد

دانشگاه آمریکایی هاروارد، جایگاه علمی عظیمی در سطح جهان به خود اختصاص داده است. این دانشگاه از قدیمی‌ترین و ریشه‌دارترین دانشگاه‌های جهان محسوب می‌شود. هاروارد در نیمه‌ی اول قرن هفدهم میلادی و به دست کشیش پروتستان، جان هاروارد تاسیس شد. جان هاروارد در هشتم سپتامبر ۱۶۳۶، این دانشگاه را در شهر کمبریج در ایالت ماساچوست در شمال شرق ایالات متحده بنیان نهاد.

در هاروارد حدود ۱۲۸۰۰ نفر از نخبگان جامعه‌ی آمریکا مشغول فعالیتند، ۲۱ هزار دانشجو هم در این دانشگاه درس می‌خوانند. این دانشگاه سالانه ۱۵۰۰ دانشجوی جدید از آمریکا و سراسر جهان جذب می‌کند. در رتبه‌بندی جهانیِ سختی قبول شدن در دانشگاه‌ها، دانشگاه هاروارد رتبه‌ی پنجم را به خود اختصاص داده است. شهریه‌ی سالیانه‌ی آن به ۵۲ هزار دلار می‌رسد و بودجه‌ی سالانه‌ی آن به ۴ میلیارد بالغ می‌شود.

در آخرین رتبه‌بندی مرکز رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان در سال ۲۰۱۶، دانشگاه هاروارد در صدر دانشگاه‌های جهان قرار گرفته و جایگاه اول را به دست آورد. آن هم در رتبه‌بندی‌ای که هزار دانشگاه جهان را بر اساس معیارهای مختلفی بررسی و رتبه‌بندی می‌نماید. از مهم‌ترین این معیارها می‌توان به کیفیت آموزش، کیفیت [امکانات] دانشگاه، تاثیرگذاری، استخدام فارغ‌التحصیلان و ثبت اختراعات اشاره کرد.

این صدرنشینی برای هاروارد امر عجیبی نیست، چرا که در طول سالیان گذشته، یعنی ۲۰۱۲، ۲۰۱۳، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ هم این دانشگاه طبق رتبه‌بندی مرکز رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان به عنوان دانشگاه برتر جهان اعلام شده است.

رتبه بندی دانشگاه های جهان در سال ۲۰۱۶

صدرنشینی ... حتی در موضوع تجاوز!

ساسة پست نوشت: در همین سال‌ها که هاروارد به عنوان قوی‌ترین دانشگاه جهان انتخاب شد، ده‌های مورد تجاوز نیز در این دانشگاه روی داد. همین موجب شد که این دانشگاه در آمار تجاوزهای ثبت شده، در صدر «لیگ پیچک» (گروهی متشکل از ۸ دانشگاه از قدیمی‌ترین و بهترین دانشگاه‌های دنیا که هر ۸ تایشان در شمال شرق آمریکا واقع شده‌اند و به نام Ivy League شناخته می‌شود) قرار بگیرد.

مثلا در یکی از جدیدترین گزارش‌های دانشگاه هاروارد درباره تجاوزهای صورت گرفته در طول یک سال، این دانشگاه در ششم اکتبر گذشته، از گزارشی از تجاوزهایی که در سال ۲۰۱۵ در دانشگاه رخ داده بود؛ پرده برداشت.

این گزارش نشانگر بالا رفتن تعداد تجاوزها در هاروارد در سال ۲۰۱۵ به عددی بی‌سابقه در طول ۴ سال گذشته است به نحوی که این عدد به بیش از ۳ تجاوز در هر ماه می‌رسد. در سال ۲۰۱۵، ۳۸ مورد تجاوز ثبت شده است و به این ترتیب دانشگاه هاروارد در سال ۲۰۱۵ در بحث تجاوز در صدر لیگ پیچک قرار می‌گیرد.

در سال ۲۰۱۴ نیز ۳۳ مورد تجاوزِ [ثبت شده] در هاروارد رخ داد بود و این عدد نزدیک به دو برابر تجاوزهای صورت گرفته [و ثبت شده] در سال ۲۰۱۳ است. آمار کل جرائم جنسی صورت گرفته در سال ۲۰۱۴ نیز به ۴۳ مورد می‌رسید و منظور از جرم جنسی، دست‌درازی فیزیکی و یا تجاوز کامل است.

در سال ۲۰۱۳ نیز دانشگاه هاروارد با ثبت ۴۰ جرم جنسی در آن سال در صدر لیگ پیچک قرار گرفت که ۱۷ مورد از این جرائم، تجاوز بود و این کمترین میزان تجاوز در بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ است.

در سال ۲۰۱۲ تعداد جرائم جنسی‌ای که در هاروارد اتفاق افتاد، ۳۸ مورد بود. در آن سال به صورت متوسط در هر ماه ۲ تجاوز رخ داده و به این ترتیب، تعداد تجاوزها[ی ثبت شده] در آن سال به ۲۴ مورد رسید.

صدرنشینی هاروارد در جرائم جنسی در لیگ پیچک ۲۰۱۳

صدرنشینی هاروارد در جرائم جنسی در لیگ پیچک ۲۰۱۵

۷۲.۲ % از دانشجویان دختر هاروارد مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند

در آپریل ۲۰۱۵ دانشگاه هاروارد یک نظرسنجی آماری از دانشجویان خود [ظاهرا اعم از فارغ‌التحصیل و یا مشغول به تحصیل] درباره‌ی تعدی‌های جنسی صورت داد. این نظرسنجی در چارچوب پروژه‌ی پژوهشی بزرگی بود که مجمع دانشگاه‌های آمریکا (که شامل ۶۲ دانشگاه آمریکایی است) درباره‌ی تعدی‌های جنسی شروع کرده بود و شامل نظرسنجی از بیش از ۱۵۰ هزار دانشجو (اعم از فارغ‌التحصیل یا مشغول به تحصیل) در ۲۷ دانشگاه آمریکایی می‌شد. نتایج این طرح، که بزرگترین طرح در نوع خود محسوب می‌شد، در سپتامبر ۲۰۱۵ منتشر گردید.

تظاهرات در هاروارد ضد جرایم جنسی

آمارگیری نشان می‌داد که ۱۶ درصد از زنان بزرگسال دانشگاه هاروارد که در آمارگیری شرکت کرده بودند (یعنی ۹۰ زن) در طول دوران حضورشان در دانشگاه، مورد تجاوز کامل یا تلاش برای تجاوز کاملِ اجباری نامطلوب قرار گرفته‌اند. همچنین مشخص شد که ۳۱ درصد از زنان بزرگسال دانشگاه هاروارد که در آمارگیری شرکت داشته‌اند (یعنی ۱۷۲ زن) از زمان آغاز تحصیلشان در دانشگاه هاروارد به یکی از اَشکالِ مختلفِ تماس جنسی اجباری نامطلوب دچار شده‌اند.

نیمی از زنان فارغ‌التحصیل هاروارد نیز در زمان حضورشان در دانشگاه دچار آزار و اذیت جنسی واقع شده بودند و ۲۱.۸ درصد از این زنان اعلام کردند که کسانی از اعضای دانشگاه [ظاهرا اشاره به اساتید] بوده‌اند که آنان را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده‌اند.

و به نظر می‌رسد تعدی‌های جنسی بزرگترین مشکلِ پیش‌روی دانشجویان دختر هاروارد که هنوز مشغول تحصیل‌اند باشد، چرا که این آمارگیری نشان می‌دهد ۷۲.۲ درصد از دانشجویان دختر حاضر در این آمارگیری، در زمان حضورشان در دانشگاه هاروارد مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند.

یک معترض به جرایم جنسی در هاروارد

اکثر دانشجویان دختر هاروارد به صورت رسمی آزار و اذیت جنسی را اعلام نمی‌کنند

این آمارگیری نشان داد که اکثر دانشجویان دختر هاروارد به سیستم گزارش رسمی این قبیل وقایع اعتماد کامل نداشته و از جزئیات آن اطلاعات کمی در اختیار دارند، تا حدی که بسیاری از آنها اساسا حاضر نمی‌شوند این موارد را گزارش کرده و تدابیر رسمی در خصوص آن انجام دهند.

طبق نتایج این آمارگیری، ۸۰ درصد از دانشجویان دختر هاروارد که در نتیجه‌ی ناتوانی از متوقف کردن تجاوز، مورد تجاوز کامل قرار گرفته‌اند و ۶۹ درصد از دانشجویان دختر هاروارد که در نتیجه‌ی استفاده‌ی شخص تجاوزگر از نیروی بدنی‌اش مورد تجاوز کامل واقع شده‌اند، گزارش رسمی‌ای درباره‌ی این تجاوز [به مسئولین دانشگاه] نداده‌اند.

جرایم جنسی در هاروارد اعم از دست دارزی فیزیکی یا تجاوز کامل

این پژوهش همچنین نشان داد که ۵۴ درصد از دانشجویان پسر هاروارد که در نظرسنجی شرکت کرده‌اند، هنگامی که «دیده‌اند یا شنیده‌اند که یکی‌شان در حال انجام جرم جنسی است» هیچگونه اقدامی نکرده‌اند. این درصد، درباره‌ی دانشجویان پسری که شخص مستی را دیده‌اند که برای دیداری جنسی می‌رفته [و ممکن بوده در نتیجه‌ی مستی دست به تجاوز بزند]، به ۸۰ درصد می‌رسد.

و ۸۹ درصد از دانشجویان دختر که در این پژوهش شرکت داشته‌اند اعلام کرده‌اند که مجرمین قبل از ارتکاب تجاوز کامل یا تلاش برای تجاوز کامل در حالت مستی قرار داشته‌اند، کما اینکه در نتیجه‌ی این پژوهش روشن شده که بیش از ۷۵ درصد این جرایم جنسی در خوابگاه‌های دانشجویان دختر و پسر در داخل دانشگاه صورت گرفته است.

تظاهرات ضد جرایم جنسی در هاروارد

یک چهارم دانشجویان دختر دانشگاه‌های آمریکا مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند

«اگر دانشگاه هاروارد به تعداد جرایم تجاوزی که در آن محیط آن صورت می‌گیرد اعتراف کند، درب‌هایش بسته می‌شود و روسایش خودکشی می‌کنند»

این نتیجه‌ی نهایی بود که فیلم مستند «شکارگاه» به آن رسیده، فیلمی که موضوع تجاوز و جرایم در دانشگاه‌های آمریکا را بررسی کرده است. این فیلم (که کربی دیک کارگردانی آن را به عهده داشته) از این موضوع پرده برمی‌دارد که حدود یک چهارم دانشجویان دختر دانشگاه‌های آمریکایی، در داخل دانشگاه‌ها و از سوی دانشجویان پسر همان دانشگاه‌ها و نه کسانی از بیرون دیوارهای دانشگاه، مورد تجاوز یا آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند.

این فیلم (که به سال ۲۰۱۵ باز می‌گردد) نشان می‌دهد که بیش از ۸۰ درصد موارد تجاوز، به مسئولان بالای دانشگاه‌ها نمی‌رسد، این فیلم در تفسیر این موضوع می‌گوید که مصلحت و منفعت مدیران دانشگاه‌ها و دانشکده‌ها در این است که خوشنامی دانشگاه و مراکز و امتیازاتی که به دست آورده‌اند را حفظ کنند.

در فیلم اشاره شده که قربانیان به سراغ پلیس هم نمی‌روند چون نظام داخلی دانشگاه بر آنها لازم و واجب کرده که پیش از رساندن موضوع به پلیس، اولا آن را در داخل دانشگاه حل و فصل کنند. در این مستند آمده که ۴۵ درصد از شکایت‌هایی که به پلیس می‌رسد هم مسیر خود به سمت دادگاه [نهایی] را طی نمی‌کند و غالبا به صورت شکایت از فرد ناشناس ثبت می‌شود.

تصویر فیلم شکارگاه

در این فیلم بحث شده که درصد افراد اخراجی از دانشگاه به دلیل تجاوز به ۱۰ درصد هم نمی‌رسد درحالیکه بیش از ۹۰ درصد شکایت‌های رسیده به مدیریت دانشگاه در همین زمینه است و دانشگاه، آنها را به عنوان «ادعای دروغ» کنار می‌گذارد. و از نظر فیلم، این مسئله منفعت و مصلحت مشترک مدیران [دانشکده‌ها] و جنایتکاران را تامین می‌کند: مدیران می‌خواهند این شکایت‌ها را نفی کنند تا خوشنامی دانشگاه باقی بماند و جنایتکارانی که از مجازات متناسب فرار می‌کنند. و این درحالی‌ست که قربانیان از آثار روحی - روانی این جرایم رنج می‌کشند تاحدی که اکثر آنان را به ترک تحصیل وا داشته و مسئله در بعضی از قربانیان حتی منجر به اقدام به خودکشی هم شده است.